Ik heb een psychiatrisch verleden. Vroeger was ik aan de slag bij Keiberg, een sociale werkplaats die psychiatrische patiënten aanzet om terug te keren naar de arbeidsmarkt. Via hen ben ik bij Ateljee terechtgekomen. Ik ben hier begonnen met een arbeidszorgcontract. Dat is een contract voor mensen die om persoons- of maatschappijgebonden redenen niet terechtkunnen in het reguliere circuit. Ik werd hier goed begeleid waardoor het  lukte om steeds meer te werken. Van twee dagen per week werken, ging ik naar vier dagen per week.

Op een bepaald moment kwam er plaats vrij voor een vast en betaald contract. Ik heb getwijfeld, maar ik was er klaar voor: toen ben ik uit de arbeidszorg gestapt en voltijdse tewerkstelling begonnen bij Ateljee. Die verandering van statuut was een grote stap.

Onlangs ben ik binnen Ateljee van job veranderd, waardoor ik sinds kort voor De Kringwinkel werk. Nu ben ik het hier al redelijk gewoon. Er zijn dingen die ik nog moet leren, maar ik denk dat dat normaal is. Het is enorm gevarieerd werk: je kan aan de poort staan, je kan in de winkel staan, ik sta zelfs aan de kassa. Het is niet alleen handarbeid, maar je moet er ook je hoofd bijhouden. Die afwisseling vind ik het leukste aan mijn job.

Ik heb dus een groot veranderingsproces meegemaakt. Ik kom van ver. Er was een tijd dat ik thuis zat en niets kon doen. Maar stap voor stap heb ik een job kunnen opbouwen, tot uiteindelijk deze voltijdse tewerkstelling. Nu sta ik heel graag in de winkel, ik hou van het sociaal contact met klanten.